(J.A.G.) Dentro das actuacións aprobadas polo Concello de Monforte e en colaboración co Real Colexio e Fundación Nª Sª da Antiga, comezouse a pavimentar a cancha de baloncesto do colexio situada fronte ao polideportivo.
Daráselle un acabado de cemento puído e pintura correspondente.
Imos preparando para o comezo de curso que fai o 150 ano da presenza dos PP. Escolapios en Monforte de Lemos.
Unha vez iniciados os traballos de restauración desta obra da nosa Pinacoteca, os resultados van sendo esperanzadores. As probas de limpeza e a limpeza efectuada, dan conta do magnífico traballo levado a cabo polo equipo da empresa Crea.
Tívose que reparar o lenzo, descosido por ceder as costuras dos lenzos que compoñen o total da obra. Volverán coser a man, o que devolverá ao lenzo a tensión necesaria para a súa correcta instalación.
Actuouse sobre o bastidor e engadiranse bandas laterais para facilitar a suxeición ao bastidor e a súa instalación definitiva.
Con algunhas fotos ilustramos o devandito.
Estes días a FCNSdlA abordou a pintura da entrada por Primaria e a subida ás clases cosa que xa facía moita falta. Empregáronse as cores institucionais azul e laranxa para xerar un ambiente alegre e limpo.
A Fundación ten entre os seus labores apoiar ao Real Colexio PP. Escolapios nas súas necesidades. En breve informaremos das axudas tanto en material, como en bolsas e bolsas de comedor que achegou a fundación, así como as melloras materiais nas que contribuíu.
Con tres fotos ilustramos a intervención na escaleira de Primaria
Este ano o Real Colexio dos PP. Escolapios de Monforte celebra os 150 anos da presenza da Orde de San José de Calasanz en Monforte de Lemos. Están a prepararse algunhas actividades que baixo este evento queremos celebrar, e das que iremos dando cumprida conta.
Deseñouse un sinxelo logo que presidirá a porta do colexio durante este curso 2023-24 e xa desde hai tempo cun cadro pintado polo P. Javier Agudo, Director-Xerente da FCNSdlA anúnciase o aniversario xunto ás escaleiras monumentais do edificio.
Co financiamento do Concello de Monforte vaise abordar a restauración do cadro do Cardeal Rodrigo de Castro que estaba situado na Pinacoteca do Colexio sobre a porta de entrada.
A restauración conta con todas as autorizacións por parte de Dirección Xeral de Patrimonio segundo proxecto de restauración presentado pola empresa CREA que xa traballou na nosa igrexa restaurando algúns dos retablos laterais e o púlpito.
Cunhas fotos ilustramos a entrada que hoxe ofrecemos aos nosos amigos e lectores.
Hoxe engadimos aquí unhas fotos dos fondos florais que por estar semi ocultos tras grosos vernices oxidados non se apreciaban na súa luminosidade e esplendor.
Sirva isto como botón de mostra para entender o impacto que producirá o altar totalmente restaurado. As fotos corresponden á hornacina central, e ao artesonado de madeira policromada do teito da capela. O noso parabén para o equipo de restauración.
Unha vez licitada a obra e a falta da firma pola empresa adxudicataria, dará comezo a restauración da capela das Reliquias. Pola súa complexidade a restauración durará un tempo estimado de seis meses, así que con sorte para xullo poderemos gozar deste novo espazo rehabilitado. Probablemente e dado o seu estado haberá que desmontar parte do retablo co obxecto de renovar as suxeicións e devolverlle a súa verticalidade e horizontalidade. Vai renovar da mesma forma o chan e verase de evitar as filtracións que ao parecer existen no muro da fachada. Iremos dando información sobre o desenvolvemento das devanditas obras.
O pasado día 29 fíxose oficialmente a entrega da obra realizada nas seis capelas laterais da igrexa do Real Colexio dos Escolapios. Con este acto danse por finalizadas as intervencións nestas capelas, sendo o resultado un magnífico retornar ao seu antigo esplendor. As obras foron financiadas pola Consellería de Cultura e tuteladas pola Dirección Xeral de Patrimonio.
Queda agora esperar o comezo da restauración da capela das Reliquias que levará moito máis tempo pois probablemente hase de desmontar completamente o magnífico retablo barroco para despois volvelo a ensamblar con seguridade corrixindo os problemas que agora ten. A FCNSdlA ten previsto que comecen as obras da nova iluminación no mes de febreiro, tempo no que se abordará a reconstrución de parte do pavimento da sancristía afundido recentemente.
Achegamos aquí un código QR a través do que solicitamos doazóns de 20 € para facer fronte a estas obras non sufragadas pola Xunta e algunhas restauracións pendentes que son de moito interese para nós.
A Escritora Dores Redondo fixo a súa primeira presentación na Pinacoteca do Real Colexio dos PP: Escolapios o 21 de decembro nun acto exclusivo, antes da presentación oficial que tería lugar un par de horas despois no Pavillón Multiusos de Monforte.
A súa nova novela “Esperando o Diluvio” é a sétima novela de Dores Redondo, unha escritora nada en San Sebastián en 1969 que se converteu en superventas co enorme éxito da súa triloxía do Baztán, unha serie iniciada no 2013 co gardián invisible que mestura o xénero negro cos mitos e lendas vascas. Con Ofrenda á tormenta (2014) pechou esa triloxía e púxose a traballar na súa seguinte obra co reto de soster a popularidade que lle reportaban os tres títulos previos.
As viñas do Miño
En Todo isto dareiche, Dores Redondo substitúe as brumas das montañas do norte de Navarra pola das ladeiras que caen ao río Miño na Ribeira Sacra, pero non cambia o ton. A súa primeira novela tras as do Baztán é tamén un relato policíaco envolto en paisaxes misteriosas. A concesión do premio Planeta serviulle para manter a atención do público, e para superar unhas cifras de vendas que eran dificilmente mellorables. Pero tivo tamén un efecto inesperado para a Ribeira Sacra, que viviu con todo isto dareiche un impulso de popularidade sen precedentes para un territorio turístico que naquel momento trataba de asentarse como tal e que hoxe segue recibindo visitantes que buscan as paisaxes descritas nesa novela.
Ultímanse os labores de restauración e conservación do retablo do Santo Cristo. Trátase dun retablo anónimo de madeira tallada, estucada, dourada e policromada, do primeiro terzo do século XVII de estilo clasicista/manierista, cuxa imaxe está realizada en mármore por Valerio Cioli (1529-1599)
O estado de conservación que presentaba non é bo, tal como recolle o proxecto realizado pola empresa de restauración TAU encargada da súa restauración. No soporte aprécianse perdas de materia orixinadas por ataques de insectos xilófagos; desaxustes de pezas e engadidos anacrónicos como unha luminaria no interior da hornacina, un frontal de altar moderno e a modificación dimensional da mesa do altar e as bancadas.
En canto a policromía presentaba ennegrecimientos de forma xeneralizada por toda a superficie e gran cantidade de goterones de cera, sobre todo nas partes inferiores. A escultura, a nivel de soporte, tamén estaba cuberta dunha capa se sucidade superficial, e manchas que escurecían o mármore. Ademais, presenta roturas con desprazamentos do pulso esquerdo e brazos, así como a falta de dous dedos da man dereita.
Tras a retirada do frontal actual púidose confirmar a existencia do frontal orixinal. A tipoloxía deste, responde o formato de frontais que imitan teas con decoracións florais que se repiten, todo iso pechado cun marco decorativo, neste caso con marmoleados en tons verdosos. Parte do marco inferior, atópase oculto baixo unha tarima actual de madeira de piñeiro.
O principal obxectivo dos traballos de conservación e restauración non é outro que a protección e consolidación dos estratos con perigo de desprendemento; tratamento de reforzo estrutural; desinsectación; limpeza mecánica e química; selaxe de gretas, orificios e xuntas; e reintegración volumétrica do soporte.
Tamén levou a cabo unha revisión das ancoraxes do Cristo e a cruz mediante cámara endoscópica #ante a escasa separación do fondo da hornacina e o muro. Tras a revisión púidose constatar un lixeiro desnivel da cruz cara a adiante que non deixa levar os brazos á súa posición orixinal, ademais de apreciar pequenos elementos soltos no muro xusto á altura das ancoraxes.
Aínda que en principio non parece presentar moita inestabilidade revisarase máis a fondo esta zona e a nivelación da cruz, sendo preciso para iso un desmonte parcial da parte traseira para poder reforzar os puntos de suxeición.
Tamén se lle devolverán as dimensións orixinais tanto no mesado de altar como das bancadas.
