Parece que Francisco de Moure comezou o retablo ao redor de 1625. Cando morreu, realizouse un inventario das pezas feitas diante do seu testamento, xa que o retablo estaba inacabado. Este é o significado do texto que poñemos a continuación e que recompilamos dun estudo feito por Fernando Pérez Rodríguez en “Cuadernos de estudios gallegos”:
-No recoñecemento feito o 19 de xullo de 1639 hai que destacar algunhas seccións que ata o momento non recibiron a atención merecida. Refírome a esas pezas escultóricas, algunhas rematadas e outras en fase de execución, que non estaban sentadas no retablo cando faleceu o noso escultor, a saber:
“«Iten dos marcos con sus estípites y una cornixa y frontispicios y sus pirámides. Doce florones ocho grandes y los demás pequeños, siete pirámides. Ocho canecillos, ocho cartelas del cornisamento, dos términos que sobraron de pedestal de abajo del Retablo, una pilastra sin vasa ni capitel. Siete alas pequeñas y grandes para angeles. Un corazón, un obalo que se hacia para dentro de la Custodia. Un tronco comenzado a desabastar para los angeles de la Coronación de la Virgen nuestra Señora. Unos pedazos de nuebecillas, pedestalcillos, piezas sueltas. Una figura de Habraam y dos virtudes, y un niño de la pasión con su cruz»
Neste sentido, é interesante investigar o destino destas pezas. No caso dalgúns non é difícil adiviñar, porque a figura de Abraham e as dúas virtudes están situadas baixo a custodia e os anxos da Coronación da Virxe foron acabados e colocados no seu lugar. Sobre quen foi o mestre da escultura que fixo o traballo pendente e, polo tanto, a conclusión do terceiro corpo e poxa do retablo non hai dúbida de que os expertos acreditan que “trala morte do devandito Francisco de Moure pasou algúns pedaços. de madeira que algúns eran restos para o traballo que o pai Mato acaba de beber »-
